Þegar ég fór á fætur í gær og fór að bursta tennurnar tók ég eftir skrýtnu fari á maganum á mér. Þegar ég fór að skoða betur sá ég að það var kross á hvolfi, rauður á litinn eins og ég hafi verið brennimerktur. Þegar kærastan mín kom síðan inn rak hún upp óp; ég var þakinn alls kyns dónalegum brennimerkjum á rassinum.
Var ég kannski brennimerktur í svefni af einhverjum illum anda?
Kveðja,
Hilmar
Kæri Hilmar,
Þetta er mjög eðlilegt. Þú þarft að raka af þér öll líkamshár, drekka magastyrkjandi og blóðhreinsandi þvag og brúka það sem daglegan drykk.
Taktu þvínæst blöndu af elftingu, fjallagrösum, jafna og jafnabróður, reyrgresi, sandstör, tóugrasi og tröllagrasi og berðu á þig allan. Þetta skaltu brúka gegn meinlætum, og passa þig á vatnssýki. Snúðu þér þá upprétt og gárað. Gjörið þetta svo fljótt sem verður. Passaðu að halda þér frá fjölærum vatna- eða votlendisplöntum með sterkum jarðstönglum. Blöðin þrífingruð, með sporbaugóttum eða tígullaga heilrendum bleðlum og standa á löngum stilkum. Brúkaðu þetta síðan í uppréttum, gisnum klasa, með löng, hvítleit kögurhár á krónblöðum.
Erindi mun þessi eiga við mig og mun ég hér eftir verða, en ganga skalt þú heim og bíða fram á dagsetur; en verði ég þá ekki kominn skaltu mér vita hvað þér líður.
Kveðja,
Dúddú
posted by Doddi |
16:17Dulvandamálahorn Dúddú
Kæri Dúddulspekingur,
Í morgun leit ég á vekjaraklukkuna og sá í móki eitt augnablik að klukkan var 6:66. Mér brá mikið og hrökk upp og leit aftur, hún var 7:06. Á leiðinni í vinnuna keyrði bíll næstum á mig, og hann var með númerið ST 666. Í vinnunni komu upp svipuð atvik og ég er orðinn mjög hræddur. Ég var að reyna að laga tölvuna mína þegar villugluggi kom upp: "ERROR 666 - NO MODEM DETECTED". Í hádeginu fór ég og keyti mér pulsu, kók og smá nammi og það kostaði samtals 666 krónur. Ég æpti upp og hljóp út úr sjoppunni án þess að borga. Svo fór ég að skoða íbúð í Hraunbænum og rakst á verðandi nágranna minn. Hann var með merki aftan á bolnum sínum sem stóð á "667". Ég varð dauðhræddur, því ef nágranni minn er nr. 667, númer hvað er ég þá!?!
Þegar ég fór á klósettið heyrði ég furðulegar raddir, eins og talað væri afturábak. Ég þori ekki þangað aftur og það endaði með því að ég skeit á mig í vinnunni í dag.
Hvað á ég að gera?
Kveðja,
Reynir
Kæri Reynir,
Þetta er alveg eðlilegt. Það þarf bara að brenna þig á báli. Mættu á Austurvöll á morgun og við björgum því.
Kæri Dúddulspekingur,
Ég á við vanda að stríða. Þetta byrjaði ekki löngu eftir að ég prófaði sjálfvirka skrift fyrir ári síðan eða svo. Þetta hefur gerst reglulega eftir það. Ég er að vonast til þess að það sé læknisfræðileg skýring á þessu en ekki yfirnáttúruleg, en það sem gerist er að stundum hreyfast hendurnar á mér sjálfkrafa. Þegar það gerist hreyfast þær fremur hratt og mér líður um leið undarlega í þeim. Ég svitna og fæ eins konar rafmagnstilfinningu. Yfirleitt er það vinstri handleggurinn og hann er gjarn á að hreyfa sig fram á við og síðan snöggt aftur á bak og lemja mig í andlitið. Stundum hreyfist hægri handleggurinn hratt og byrjar að girða niður um mig eða klóra mér í rassinum, oft á almannafæri. Ég næ ekki að hindra það og þetta er farið að gerast æ oftar. Hver gæti skýringin verið? Hefur einhver annað lent í svipuðu vandamáli? Hverju mælir þú með að ég geri? Ég er orðinn smeikur út af þessu og finnst eins og eitthvað slæmt sé að ná völdum yfir mér.
Kveðja,
Hrafnkell
Kæri Hrafnkell,
Þetta er mjög eðlilegt. Þú ert bara andsetinn. Drekktu heilagt vatn, farðu með 100.000.000 Maríubænir og þú ættir að verða í lagi.
sunnudagur, maí 23, 2004
Klósettsprengja í Keflavík
Ég fór í fimmtugsafmæli í gærkvöldi í innri Njarðvík hjá konu frænda míns og menn urðu nokkuð svartir. Um það leyti sem amman var borin út (þó ekki amma mín, þær drekka ekki og hafa aldrei gert), rænulaus af drykkju, var stefnan tekin á Kasínó í Keflavík. Við komum við heima hjá frænda mínum en þar hlunkuðust menn niður og fóru síðan ekki fet. Frændi frænda míns losaði um magainnihaldið inni á klósetti en gusan kom til baka. Klósettið mótmælti og gaus eins og goshver þegar sturta átti gumsinu niður. Meistari Áskell, bróðir pabba, sá til þess að engan skorti veigar í þessu eftirpartíi - bauð upp á ótal tegundir af búsi og minnti helst á bryta einhvers konungs, uppdressaður og glæsilegur í kjólfötum og fíneríi.
Á leiðinni heim hefði ég skitið á mig af hræðslu hefði ég ekki verið hálf-ölvaður ennþá. Trylltari ökumanni hef ég ekki kynnst frá því að ég var hjá Öryggismiðstöðinni. Það var alveg sama á hvaða hraða menn voru á brautinni, það voru allir fyrir. Vélin reif svoleiðis í að hefði ég setið í kagga í Monte Carlo í morgun hefði ég ekki fundið muninn.
En við lifðum af, nú er bara að finna leið til að lifa af þynnkuna.
posted by Doddi |
14:43
