Hrafnkell hefur oft verið nefndur "Hrafninn" eða "Raven", en þrátt fyrir nafngiftina þá hefur hann hingað til ekkert átt skylt við fugla líkamlega séð. En nú virðist vera breyting á.
"Steggjun hans síðasta sumar virðist hafa komið af stað stökkbreytingu: Hann er að breytast í stegg", segir Geir Gauksson sérfræðingur í fuglasmitsjúkdómum. "Það hefur komið í ljós að genamengi hans hefur breyst. Þetta má m.a. sjá á því að hann hefur misst getnaðarlim sinn, enda hafa fuglar engan getnaðarlim"
Það má búast við því að það fari að vaxa á honum fjaðrir innan skamms.
Reynir Örn að svindla í spilum?
Reynir komst naumlega lífs af eftir að hafa komist í hann krappann um helgina í spilavíti sem er einhvers staðar djúpt í dökkum iðrum Reykjavíkur. Reynir segist hafa byrjað að spila þarna eftir að hafa prófað Texas Hold'em með vinum sínum Hrafnkatli, Hilmari, Þórarni og Tryggva. Hann hafi orðið svo hooked á þessu spili að hann hafi ekki getað sofið á næturna. Það leiddi til þess að hann komst á snoðir um þetta spilavíti, sem er í bakherbergi á ónefndum ítölskum veitingastað.
En um síðustu helgi þá lenti hann í stórhættu þar, eftir að hafa verið ásakaður um að svindla þegar hann var að gefa.
"Ég var ekkert að svindla. Ég ruglaðist bara þegar ég var að gefa. Ég ruglaðist svo oft að þeir héldu að ég væri að reyna að rugla þá í ríminu. Áður en ég vissi af voru þeir búnir að bregða upp hnífum og bareflum. En ég slapp. Ég rétt komst í burtu með því að velta borðinu á þá og stökkva út um gluggann. Jemminn hvað það munaði litlu."
Hann segir að ruslagámur fyrir neðan gluggann hafi bjargað honum frá meiðslum. Ekki sakaði að hann var fullur af mygluðu spagettí, sem dró úr högginu.
Hilmar uppgötvar blekkinguna.
Hilmar komst að því í gær að hann var alls ekkert í Danmörku, heldur í sýndarveruleika. Fyrirtækið sem hann vinnur hjá ákvað að það væri of dýrt að Hilmar færi til útlanda þannig að þeir ákváðu að setja hann í nýja gerð sýndarveruleika sem heitir "MyBrain", sem er tæki sem örvar heilastöðvar og framkallar skynjun. Þeir segja að auðvelt hafi verið að koma honum fyrir í tækinu. "Það þurfti bara að fylla hann og gefa honum nokkrar pillur og koma hjálminum á hann þegar hann svaf áfengissvefni," segir Biggi vinnufélagi hans. "Flugferðin út var síðan í sýndarveruleika."
"Stundum fraus forritið og ég hélt að ég væri að verða geðveikur," segir Hilmar. "Eins fannst mér svo undarlegt að bjórinn var alltaf volgur og bragðaðist eins og hland," en Hilmar komst að því að í sýndarveruleikanum var hann látinn drekka eigið hland í hvert skipti sem hann fékk sér bjór, vinnufélögum hans til mikillar kátínu.
Umsjónarmenn "MyBrain" gáfu honum aðeins of mikið að borða á meðan þessu stóð. Hilmar er nú 300 kg og þurfti að beita hvalalyftara til að koma honum út úr húsinu.
Hönnuður MyBrain er Þórarinn Harðarson. Hann uppgötvaði tækið eftir að hafa gert tilraunir með "Brainwave generator".
posted by Doddi |
17:52
Brandari dagsins
9 mánuðum seinna
Eitt sinn ákváðu Jói og Siggi að fara á skíði saman. Þeir lögðu af stað frá heimili Jóa á litla sendiferðabílnum hans og héldu norður í land. Eftir að hafa keyrt í nokkra tíma gerði alveg heiftarlegan skafrenning og þeir festu bílinn. Þeir brutust gegnum hríðina heim að bóndabæ sem var rétt hjá og spurðu mjög aðlaðandi konu sem kom til dyra þegar þeir bönkuðu hvort þeir mættu gista. "Ég veit að það er alveg hræðilegt veður og ég hef nægt húsaskjól, en ég er nýlega orðin ekkja " útskýrði hún , "og ég er hrædd um að nágrannarnir færu að krunka eitthvað ef ég leyfði ykkur að gista. Og það er ég ekki tilbúin í." "Ekki hafa áhyggjur, " sagði Jói, "við yrðum mjög ánægðir ef við fengjum að gista í hlöðunni, og ef veðrinu slotar þá förum við strax og kettinum verður setuljóst. Kona samþykkti þetta og Jói og Siggi héldu til hlöðunnar og sofnuðu vært. Um morguninn var veðrið gengið niður og þeir losuðu bílinn og héldu til skíða. Þetta varð hin besta skíðhelgi. U.þ.b. 9 mánuðum seinna fékk Jói óvænt bréf í pósti frá lögfræðiskrifstofu. Það tók Jóa smá stund að átta sig á bréfinu, en sá þó fyrir rest að það var frá lögfræðingi ekkjunnar aðlaðandi sem þeir höfðu hitt skíðahelgina góðu. Jói heimsótti vin sinn Sigga og spurði hann: "Siggi, Þú manst eftir fallegu ekkjunni á bóndabænum sem við gistum á skíðahelgina góðu fyrir norðan." " Já" sagði Siggi. "Ég man eftir henni." "Getur verið" hélt Jói áfram "að þú hafir vaknað upp um nóttina og farið inn í hús og laumast upp í rúm til hennar." "Já" sagði Siggi vandræðalegur yfir því að Jói væri búinn að komast að öllu saman, "ég verð að viðurkenna það að ég gerði það." "Og notaðir þú mitt nafn þegar þú sagðir henni hvað þú hétir?" Siggi eldroðnaði, "Já, fyrirgefðu vinur, ég gerði það víst. En af hverju spyrðu?" "Það er óþarfi að afsaka elsku kallinn minn. Hún var nefnilega að gefa upp öndina og erfði mig að öllu sínu."
Og þú hélst að þessi saga endaði öðruvísi. Var það ekki?